در خلوت تنهایی ام
برای دلخوشی خودم مینویسم
نوشته هایی که شاید یادگاری باشد
از روزهایی که همدمی نبود مرا
تا سر بر شانه هایش گذارم
وناگفته هایم را برایش بازگویم
?یگـَـر
بانـ ـوی هیچ قـِ ـصه ای نَخـــواهـَم شُــ?
کـه این بــانو خو? قصه ها ?ارَ?
آرامشی ملیح در گوشه چشمانم..
مانند بارانی بروی شیروانی..
اما…
ناودان ندارد..!!
غصه هایم درون سینه ام به چاه میروند.
دستــ ـم را بالا مــ ـے برم
و آسمان را پایین مــ ـے کشـــ ـم
مــ ـے خواهــــــ ـم بزرگــــــ ـے زمین را نشان آسمان دهـــــــ ـم !
تا بداند
گمشده ے من
نه در آغــــ ـوش او . . .
که در همین خاک بـــــــ ـے انتهاست
آنقدر از دل تنگـــــ ـے هایـــــــ ـم برایش خواهــــــ ـم گفت
تا ســـ ـرخ شود . . .
تا نــــ ـم نــــ ـم بگرید . . .
آن وقت رهایش مـــ ـے کنــــــــ ـم
و مـــ ـے دانــــــ ـم
کســــــ ـے هــــــ ـرگــــــ ـز نــــــ ـخواهد دانست
غـــــــ ـم آن غروب بارانـــــــ ـے
همه از دلتنگـــ ـے هاے من بود . . . !
اون نــگـاهـی کـه گـوشـه اش یـه قـطـره اشــک بـرق مـیـزنـه ...
بـه انـدازه تــمـومِ حــرفـایِ دنـیــا ســنــگــیــنــه !
.: Weblog Themes By Pichak :.